^:i/«^ /Af/rAf iAS^s^ AAeto l/trrAc ___ flr>K-1& 'fais/ywr-- ORATIO INAUGURALIS, SQUAM IN ACADEMIA HARVARDIANA, ANNO 1783, HABUIT BENJAMIN WATERHOUSE, M. D. &o. &c. ORATIO INAUGURALIS 9 ^ QITAM IN ACADEMIA HARVARDIANA, CANTABRIGLE NOVANGLORUM, NONIS OCTOBRIBUS, A. D. MDCCLXXXIII, BENJAMIN WATERHOUSE, M. D. ET MED. THEOR. ET PRAX. PROFESSOR. CANTABRIGLE: TYPIS H1LLIARD, METCALF, ET SOC. MDCCCXXIX. "WWA; ^^ 1823 ADVERTISEMENT. This inaugural oration, delivered in 1783, may be valua- ble on one account; for as much as it fixes the era of an historical fact not to be found on the records of the Universi- ty. That the origin of the second school of medici7ie in America (that of Pennsylvania having preceded it by about thirty years) should have been publicly celebrated before the highest civil authorities in the Commonwealth,—clerical and literary bodies,—with a festive entertainment, and by illuminates of all the college buildings, and yet no record made of the installation, must surprise all those unacquaint- ed with the remissness of times past. As the department of the theory and practice of physic consociates.and unites the entire science of medicine, the first Professor of it was led to speak of its preliminary branches,—Anatomy, Chemistry, Botany, Materia Medica, and JYatural Philosophy,—and to appeal most earnestly to the powers and virtues of the Commonwealth, to supply a desideratum, be7ievolently called for by suffering humanity, —I mean, the study and restoration of " the mind diseas- ed."* • Now [1829], in a great measure, supplied by a noble Asylum iv If the primordium of our Medical School; and if the date of the first lectures in this new world, on Natural History in general, and on Mineralogy and Botany in par- ticular,* be a matter of little importance now, it does not follow, but that an authentic record of such events will be a subject of more than simple curiosity in times to come. The public have been recently apprized, by the first man in the nation,\ how little was actually known of " one Har- vard,"—a name that will be venerated so long as the Uni- versity shall exist I Cambridge, New-England, January 1829. * First given by the author in 1786 and 1787 in the Rhode Island College; and from that period, during more than twenty years, in the University of Cambridge. See his "Botanist," printed in 1811,—being the Botanical part of his course of JVatural History. t By His Excellency John Quincy Adams, President of the United States, on the completion of the monument, just erected in this vicinity, to the memory of the Rev. John Harvard, a native of Old England. ORATIO INAUGURALIS. Quum ad dignitatem publice hac in schola medicinae Harvardiana docendi advocatus, jam nunc autem, cum aliis meis in eadem facultate sociis, solenni ritu constitu- te sim, meaB sunt partes, antequam munus nostrum auspi- cati fuerimus, ut salutationes ex more dicam, grates debi- tas persolvam. TE IGITUR IMPRIMIS, CUJUS SUB AUSPICIIS TAM FLORET NEQUE SOLA ACADEMIA, TOTA VERO RESPUBLICA NOSTRA MASSACHUSET- TENSIS ! VIR SPECTATISSIME,PR.EFECTE,* AMPLITUDINE MUNERUM, VIRTUTUM PRJESTANTIA, ILLUSTRISSIME ! MIHI SEMPER, SEMPER. QUE NOSTRATIBUS, POSTERIS SEMPER, PER OMNEM PROVINCIA- RUM FffiDERATARUM, PROPTER BENEFICIA MAXIMA, BELLO FU- RENTE, PERICLITANTE LIBERTATE, IN EAM COLLOCATA, UNIVERSI- TATEM, COLENDE! VOS ETIAM, CURATORES EXIMII, ACADEMIC HUJUS CANTABRIGI- ENSIS PATRONI MUNIFICI, QUIBUS SUMME VENERATIONIS TESTI- FICAND^E MIHI EST CAUSA, QUOD, CUM VESTRiE SIT AUCTORITATIS, VISUM EST NOBIS ET NOSTRA DISCIPLINA ACADEMIAM AUGERE, CONSALUTO! TEQUE, PRiESESf ORNATISSIME, DOCTISSIME! MUNERIS GRAVI- TATE, SPLENDORE ERUDITIONIS PR^ECLARE ! NOSTRA ACADE- MIC LUMEN SEMPER VENERANDUM! • Hancock. f Willard. I 2 ORATIO INAUGURALIS. VOS QUOQUE, PROFESSORES CLARISSIMI, AMICISS1MI COLLEGE ! NEC NON VOS, VERBI DIVINI INTERPRETESJ CASTISSIMI ! PLURI MUM VENERANDI ! ATQUE VOS, LECTISSIMA JUVENTUTIS STUDIOS^ CORONA! PA- TRLE SPES ! CURA ET AMOR NOSTER, CONSALUTO ! VOBIS DENIQUE OMNIBUS, CUJUSCUNQUE VEL ORDINIS SITIS VEL REGIONIS, AUDITORES HUMANISSIMI, BENE FAUSTUMQUE PRECOR ! Quum primum Reipublicae Batavianae cives summa. vir- tute, extremis laboribus, summam sui potestatem sibi vin- dicassent, scholas protinus medicas curabant adornare; quippe qui rectissime judicarent, vix aliquid tantum corn- modi, majorem famam, gentibus afferre, quam medicae ar- tes, qua possit diligentia, bene instauratae. Quibus causis populus quivis in bellum impellatur, haud difficile est ex curis, intermisso bello, primo ab eodem in lo- co habitis, intelligere. Hinc ista prudentissima nostri secu- li civitas Batavorum, integris rebus, scholas medicas, inter id genus alia, instituendas putavit. Turn vero omnibus vi- ribus in rem literariam intendere ; dataque opera, ut cogni- tiones, virtutes, praecipue autem cultus Dei verus, per to- tam civitatem florerent, magna ferre indicia quarum rerum causa dimicasset;—hos fructus exoptatos, hanc esse spem, quae Reipublicae laboranti in auxilium advenisset. ORATIO INAUGURALIS. 3 Haec si, ac similia, Batavis sint laudi, nos revera Ameri- can! necesse est majorem laudem consequamur: quippe quum bellum, belloque consociata, duris urgens in rebus egestas, gladium strictum, mors ipsa, adhuc grassarentur; hoste foris, intra muros proditore luctantibus ; laxa socie- tate vixque soluta; spe sola relicta ! tot, inquam, malis nobis instantibus, tanta. tenebrarum undequaque circum- fusa, caligine, vel hujusmodi rebus intendisse animum, vel occasionem disciplinas liberales colendi praebuisse, plus est quam sperari potuisset, omnia exempla facile supe- rat. At ea. tamen ipsa, turba rerum, nulla, tranquillitate, otio nullo, Academiae, eruditorumque sodalitates, apud vos sunt instauratae ! Inter diras adeo calamitates affulge- bat spes aliqua disciplinarum reficiendarum, et vestris auspiciis caput extulit Schola Medica. Haec aevi hujusce apud nos facta per longum tempus memoriae proditum iri, minime dubium est. Non poterunt scriptores non illos homines admirari, qui, sicut olim, tem- pore Nehemiae, Judaei, altera manu operati sunt, telum al- tera comprehenderunt; ita, nee contumeliis hostium, nee ensibus moti, in id incubuere, quo rem repararent litera- riam aeque ac publicam. Praevalidum vero praesidium contra gentium omnium vastatorem schola medica; quam, etsi non instituistis, mente tamen, discordia mundi nostri fundamenta quati- ente, suscepistis. Quis enim adsit, quis horum juvenum maxime juvenis, cui nostrae calamitates non in memoriam veniant ? quis earundem non particeps fuit 1—Sed nunc nulla procella ! Salva res est! quiescit orbis totus terra- 4 ORATIO INAUGURALIS. rum ! Gentes, igitur, omnes, tollite plausus ! acclamantes ovanti voce Deo ; quippe bella placat ad nostras us- que ultimas terras! Tandem perfringitur arcus ! de- truncatur hasta! sceptrumque tyrannicum ipse Omnipo- tens fregit! Regnat pax ! exultat tellus ! Extemplo de- serta revirescent, incultaque ! frequentabitur solitudo! Non nobis—non nobis, auditores dilecti! sed Illi, qui tem- pla Cceli summi tonitru concutit, est hujusmodi otii, est tot beneficiorum, libertatis carissimae, in perpetuum, sit ita! firmatae, soli Ipsi, inquam, danda est laus ! Est nostrae disciplinae, hominem integrum conservare, infirmum roborare, morientem, si possit, restituere, vitam- que extendere. Quantum opus, tanta instrumenta. Praxin Medicam, de qua agimus, spectant anatomia, chemia, herbarum scientia, remediorum, omni ex natura qu33rendorum, cognitio. Quum igitur maxime valet, latis- sime patet, pro vestra. obsecro humanitate, mihi pauca de medica arte disserenti, facilem aurem praebeatis. Medicinam antiquissimis temporibus sola, constitisse ex- perientia, et ratio docet et quicquid superstet artis histo- riae ; postmodo verum de theoretice cogitatum fuisse, de- que medicamentorum, ut dicunt, rationali, per colloquia indagato, et disputationes. Praeterea negari non potest, quin prior pars, ifjutUQixr) dicta, omnino certissima sit; rebus enim iisdem, experientia eadem est. Hinc Hippo- cratis scripta, hinc libros Galeni, hinc Celsi, aliorumque veterum medicorum ad praxin pertinentia, experimenta praecipue complectentia, posteritati asternae traditum iri verisimillimum est. ORATIO INAUGURALIS. 5 Plurima tamen detexit circa corporis fabricam recentio- rum industria; multum adhuc latet, et latebit forte diu. Nihilominus, qui nobiscum hac in arte antiquos conferre voluerit, nostra perpensa anatomia, chemia, chirurgica, botanica, mechanics!, physica, novis perpensis medicamen- tis, priorum multis, aut foeditatem propter, aut cruciatus in utendo, abjectis, hos nescio quatenus cedere ultro fatebi- tur. Ad corpus humanum, tarn sanum quam aegrum, rite cog- noscendum, dilucide explicandum, nihil utilius, imo, nihil magis necessarium est quam anatomia. Sola haec morbos explorat; sedibus, quamquam sint occultae, reclusis, haud raro causas morborum in lucem exponit; unde magna anatomiae in zav (pvainnv xai nadiav doctrina. utilitas. Quis, quaeso, Auditores optimi! de ruptura cordis cogi- tasset unquam, nisi id in factis anatomicis deprehensum esset ? Quis vasa lactea,—quis cordis et aliorum mus- culorum irritabilitatem,—quis peristalticum intestinorum motum compertum haberet, si abfuisset anatomicorum sedulitas? Hinc semper manet, anatomen primarium esae medicinae fulcrum. Botanice, parum veteribus cognita, eo hodie exculta est, ut nulla est planta, quae non ex certis, a Creatore illi inditis, notis, facile cognosci possit. Nihil minus medicinae utilitatis attulit chemia. Nam hujus auxilio et patefactae sunt latentes, antea autem ig- notae, in corporibus vires; quinetiam medicamenta valen- tissima, veteribus incomperta, in usus hominum cesse- runt; totaque res pharmaceutica insigniter adaucta est, 2 6 ORATIO INAUGURALIS. Quare medicus chemia carere non potest, si errores in remediis administrandis gravissimos vitare velit. Qua vi- tantur difficultate ! quum sit error multiplex. Quam fre- quentes paralogismi! Quae nunc tamen non est narran- di locus. Neque profecto exponantur animantium sine physicae accurata notitia motiones. Qui potest enim, aeris incom- perta natura, intelligi quomodo fiat respiratio ? Visus ut explicetur, lumine haud intellecto, haud perspectis ejus radiandi legibus, qui fieri potest? Qui auditus, nisi t# nvevfiaTixrj prius incumbatur ? Quinimo, animalium singula corpora quasi sunt machi- nae quas dicunt hydraulicas ; in quibus magna celeritate, in circulum eunt redeuntque diversi humores, perpetuo motu, vix credibile pondus. Ideoque ad mechanicen quicquid pertineat, quicquid ad hydrostaticen, se quodam- modo cum medica disciplina commisceat. Istarum vero scientiarum praecepta, ubinam est majore fructu requi- rere, quam in hac ipsa Academia ?—Haec quidem amplius persequi vellem ; sed angustius tempus vetat. Alia, oc- casione, in amplissimo dilectissimoque hoc campo, luben- ter exspatiabor. "Homines ad Deos"—ita Cicero—"nulla re propius accedunt, quam salutem hominibus dando." Sic jure lo- cutus est Romanae eloquentiae parens. Quid autem hu- manius, quid homine, quid Christiano homine, dignius, quam opem languidis, morbo affectis, cruciatis, afferre ? Dolendum quidem est, illam medicinae partem, quae trac- tat de regimine mentis, quoad medicorum est, mente- ORATIO INAUGURALIS. 7 que capti curatione, adhuc adeo incultahi, adeo deser- tam, jacere, ut propemodum tota desideretur ! Quocirca agite, eruditi! collatisque in commune notitiis, tentamini- bus, et si quid aliud perutile sit, medicam hanc philoso- phiam colite, exornate ! Jubet argument! dignitas, sua- det artis incrementum, exigit denique humani generis amor, ut opus istud aggrediamini! Et Tu, Primus inter primarios, Prjefecte celsissime ! Tu, Prases prudens, literatus ! Vos, hujusce Academiae Curatores generosi! Vos, Verbi Divini Interpretes cas- ti! vos nihil prius, nihil cordi magis, nihil honori, utinam habeatis, nee habituros diffido, quam ut haec nostra Acade- mia, unde toti Reipublicae Americanae eximiam utilita- tem, civitati vero, in qua. sita est, et decus, et opes, et magnam fortunam adferri quisque sapiens judicet, in- signia indies capiat incrementa. Vobis datur, Patriae Pa- rentes, fautores mei atque amici! penes vos est condeco- rare scientias ; hanc disciplinam in primis necessariam, apud nos quidem adhuc incultam, medicam scilicet, insti- tuisse, vestra laus est. Academia Cantabrigiensis !—et jam tibi adscito vel mihi liceat Te matrem compellare ! age ! perge ! solis ori- entis instar, lumina usque ad Reipublicae nostrae extrema diffunde ! Nunquam mihi suadebitur, quin horum benefi- cio et posterorum, quin Cceli favore, magis ampla, magis- que, evaderis ; nostras terras omnes complexa illustrave- ris ! Dubitandi locus non est, tibi hanc futuram fortunam, quae ipsi Reipublicae fortissimo vinculo nexa es. S ORATIO INAUGURALIS. O faxit Deus Optimus Maximus, hoc tandem tem- pore, quo civitati plus immineat quam hactenus un- quam periculi, Patriam dilectam, Academiam, libertatem, Coeli beneficium unicum, solum Reipublicae columen, in- tactas intemeratasque evadere, in aeternum vigere ! DIXI! NATIONAL LIBRARY OF MEDICINE NLM amMEMbl 1 NLM041424611